میدان ساعت، در مرکز شهر ساری در استان مازندران یکی دیگر از میدان های جذاب، دیدنی و معروف ایران است که شما را از گذر سریع عمر، با برج ساعتی که در خود دارد آگاه می کند. خوب است که بدانید این میدان بین مازنی ها به پا ساعت معروف است و نماد شهر ساری است.
در اکثر منابع که نگاه میکنیم، ساخت این میدان را به سال 1355 نسبت می دهند، این در حالی است که در سال 1309 در زمان پهلوی اول، برای اولین بار در مرکز شهر، برجی به ارتفاع 25 متر با اقتباس از معماری ایرانی و اروپایی ساخته شد و بر فراز آن ساعتی که از کشور روسیه آمده بود نصب شد. اما در سال 1344 این برج بنابر تصمیم شهرداری تخریب و به جای آن فواره ای در میدان قرار داده شد.
10 سال بعد، شهرداری به ترغیب سازمان فرهنگ و هنر مجددا تصمیم به طراحی جدید برج ساعت گرفت. طراحی این برج توسط دانیال فلاحیان فر صورت گرفت ولی معماری و ساخت آن توسط محمد علی حمیدی نوا که خود یک ساروی و خالق مساجد روستای گلما، پاشاکلا، امام حسین و کارخانه شیر پاستوریزه بود انجام گرفت. ساخت این برج دو سال یعنی از سال 1355 تا سال 1357 به طول انجامید و بنای محکمتری نسبت به برج اولیه ساخته شد. در آن زمان هزینه ساخت برج ساعت با آن همه مصالح مرغوب تنها 250000 تومان شد.
ساعت این میدان از نوع عقربه ای و زنگدار است. این بدان معناست که در راس هر ساعت از شبانه روز به تعداد عدد زمان، ساعت زنگ می زند. شاید در بین هیاهو و شلوغی مرکز شهر، در طی روز کمتر صدای آن شنیده شود. این در حالی است که در سکوت شب به وضوح تا چند خیابان آن طرفتر هم صدای طنگ به گوش می رسد.
همین صدای زنگ باعث اعتراض مردم آن منطقه شد و آنها خواستار قطع این صدای مزاحمشدند. لذا در سال 1380 به مدت چند سال این صدا قطع شد. ولی هم اکنون دوباره این زنگ به صدا در می آید.
گفته می شود در ابتدا این برج دو ساعت وارداتی از کشور روسیه که در دو سمت خیابان مدرس و انقلاب نصب شده بودند داشت. اما چند سالی است که بر روی این برج 4 ساعت ژاپنی در 4 طرف نصب شده است. ولی از آنجا که پهار خیابان اطراف میدان دقیقا در یک راستا نیستند، تنها از سمت خیابان انقلاب ساعت به وضوح دیده می شود.